چکیده: تخیمن زمان مطالعه: 4 دقیقه و 40 ثانیه
زخم پای دیابتی زخمی در پا است که حدود 15 درصد بیماران مبتلا به دیابت، در طول زندگی خود ممکن است آن را تجربه نمایند. هنگامی‌که زخمی در این افراد توسعه می‌یابد، خطر قطع عضو اندام تحتانی آن‌ها تا 8 برابر افزایش می‌یابد. زخم پای دیابتی شایع‌ترین جراحت پا است که میتواند منجر به قطع عضو اندام تحتانی شود. این بخش از مجله سلامت، راهنمای کاملی است برای شناخت علائم و راههای درمان این دسته زخم ها.
|
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینک های زیر استفاده کنید. |
چه چیزی باعث ایجاد زخم پای دیابتی می‌شود؟
زخم پای دیابتی در اثر آسیب‌دیدگی و عوارض نوروپاتیک (مربوط به عصب‌ها) و عروقی (مربوط به رگ‌های خونی) ناشی از بیماری دیابت ایجاد می‌شوند.
آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی)
آسیب عصبی ناشی از بیماری دیابت، باعث تغییر یا از دست دادن کامل حس پا می‌شود. فشار وارده از کفش، بریدگی‌ها، ضرب‌دیدگی و کبودی و یا هرگونه آسیب به پاها میتواند مورد غفلت قرار بگیرد. از دست دادن حس پا باعث می‌شود بیمار از مجروح شدن پوست خودآگاهی پیدا نکرده و درنتیجه ممکن است پوست پای او از بین برود، تاول بزند و یا به یک زخم تبدیل گردد.
علائم و نشانه‌ها
علائم شایع اولیه زخم پای دیابتی عبارت‌اند از:
- درد مداوم
- قرمزی
- تورم پا یا ساق پا
- گرم بودن موضع زخم
- هرگونه ترک‌خوردگی در پوست
- ترشحات چرکی از زخم
- لنگیدن یا مشکل در راه رفتن
- تب یا لرز در ارتباط با زخم پا
- وجود هاله‌ای قرمزرنگ در اطراف زخم
- بی‌حسی جدید و یا پایدار در پا یا ساق پا
- وجود بو و ترشحات از پا
بیماران دیابتی اغلب دچار مشکلات عصبی می‌شوند و ممکن است توانایی آن‌ها در احساس درد کاهش یابد، به همین دلیل گاهی اوقات ممکن است متوجه صدمات و آسیب‌دیدگی‌های جزئی در پای خود نشوند. این امر میتواند خطر ابتلا به‌پای دیابتی را افزایش دهد، چراکه بیمار از وجود زخم آگاه نشده و در اثر عدم درمان ممکن است زخم گسترش‌یافته و یا دچار عفونت گردد.
در موارد جدی‌تر زخم پای دیابتی، ممکن است علائم زیر مشاهده گردد:
- تیره شدن پوست در اطراف ناحیه مبتلا.
- همچنین ممکن است فرد مبتلا به قانقاریا یا سیاه‌مُردِگی اندام شده و در پی آن دچار درد و بی‌حسی گردد.
|
|
این مطلب را از دست ندهید: عوامل تشدید کننده شرایط ایجاد زخم های پای دیابتی
همه افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر زخم های پا هستند,که میتواند علل های مختلفی داشته باشد برخی عوامل میتواند خطر زخم پا را افزایش دهد , شامل:
- کفش های با کیفیت پایین
- بهداشت ضعیف(به طور منظم یا کاملا شستشو ندهید)
- اصلاح نادرست ناخن پا
- مصرف الکل
- بیماری چشم، از دیابت
- بیماری قلبی
- بیماری کلیوی
- چاقی
- مصرف دخانیات(مهارکردن گردش خون)
- زخم های پای دیابتی ،در مردان مسن نیز بیشتر است.
پیشگیری از زخم پای دیابتی
درمان زخم پای دیابتی
-
کفش‌ها یا کفی‌های مخصوص
می‌توان به منظور مراقبت از زخم پاها و یا پاهایی که دچار تغییر شکل شده‌اند، از کفش‌های مخصوص و یا کفی‌های طبی استفاده کرد که به نرمی پا را در برمی‌گیرند. شما می‌توانید برای مشاوره در مورد خرید کفش‌های طبی، با پزشک خود تماس بگیرید.
|
قطعا برایتان مفید خواهد بود: کفی طبی |
-
درمان زخم پای دیابتی با استفاده از داروها
پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها، آنتی‌بادی‌ها و اگر عفونت پیشرفت کند داروهای ضد انعقاد را برای درمان زخم پا تجویز کند. بسیاری از این آنتی‌بیوتیک‌ها به استافیلوکوک اورئوس، باکتری‌هایی که علت ایجاد عفونت‌های استافیله هستند یا استرپتوکوک بتا همولیتیک که معمولاً در روده یافت می‌شوند، حمله می‌کنند.
اگر بیماری دارید که احتمال عفونت با این باکتری‌های مضر را افزایش می‌دهد، ازجمله HIV و مشکلات کبدی، با پزشک خود درمیان بگذارید.
-
درمان موضعی زخم پای دیابتی
درمان های موضعی زیادی برای زخم‌های دیابتی پا موجود است. ازجمله این درمان ها عبارتند از:
-
پانسمان حاوی نقره یا کرم
-
سولفادیازین نقره
-
ژل یا راه حل های یدی پلی آنزای متیل بیگانیانید (PHMB)
-
ید یا پویدون یا کادکسومر
-
عسل پزشکی در فرم پماد یا ژل
-
کنترل دقیق قند خون
برای درمان مناسب زخم پای دیابتی، کنترل دقیق قند خون بسیار حیاتی است. از طریق همکاری نزدیک با پزشک خود و یا یک متخصص غدد، کنترل قند خون فرایند درمان را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به عوارض احتمالی را کاهش می‌دهد.
-
آموزش صحیح استفاده از دستگاه تست قند خون
-
کاهش فشار روی زخم
برای قرار دان شرایط بهبود زخم در بهترین حالت ممکن، به‌ویژه زخم‌هایی که در کف پا ایجادشده‌اند، فشار وارده بر زخم باید کاهش یابد. ممکن است از شما خواسته شود از ابزارهای کمکی زیر استفاده نمایید:
- بریس یا پابند طبی
- گچ‌های مخصوص
- صندلی چرخ‌دار
- عصا
- پوشش‌های فشرده‌ساز
- درج کفی مخصوص کفش برای جلوگیری از میخچه و پینه
این وسیله‌ها فشار و تحریک ناحیه زخم شده را کاهش داده و فرایند بهبود زخم را سرعت می‌بخشند.
-
درمان زخم پای دیابتی با آلوئه ورا
شما می‌توانید از آلوئه ورا برای درمان زخم‌تان استفاده کنید. آلوئه ورا خاصیت ضد التهابی و تسکین دهندگی دارد. ژل آلوئه ورا سرشار از فیتوشیمیایی‌هایی است که می‌توانند درد را تخفیف داده از التهاب کاسته و رطوبت پوست و در نتیجه پروسه‌ی التیام زخم را بهتر بکنند.
این ویژگی‌های ژل آلوئه ورا از اثرات هایپوگلیسمیک آن ناشی می‌شوند.
یک برگ آلوئه ورا را برش داده و باز کنید و ژل آن را درآورید. این ژل را روی زخم بزنید و اجازه دهید خشک شود. سپس ناحیه‌ی زخم را با آب گرم تمیز کرده و با حوله‌ای نرم و تمیز خشک کنید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید تا زخم کاملا خوب شود.
|
لطفا دیدن فرمایید از: انواع دستگاه تست قند خون |
-
درمان زخم پای دیابتی با روغن نارگیل
روغن نارگیل میتواند به التیام زخم دیابتی‌ها کمک کند. این روغن به دلیل خواص بی‌نظیر آنتی باکتریالی، ضد التهابی، مرطوب کنندگی و التیام بخشی‌اش مفید است.
روغن نارگیل حتی میتواند با پیشگیری از عفونت، از به جا ماندن اثر زخم (اسکار) جلوگیری کند. روغن نارگیل به تسکین درد و تورم زخم کمک می‌کند.
روغن نارگیل بکر را روی زخم بمالید و رویش را بانداژ کنید تا رطوبتش حفظ شود. پانسمان را روزی 2 تا 3 بار عوض کنید و تا چند روز این درمان را ادامه دهید. بهتر است روزی یک تا دو قاشق غذاخوری روغن نارگیل وارد برنامه غذایی‌تان بکنید.
-
روش های جراحی زخم پای دیابتی
پزشک شما ممکن است توصیه کند، که دنبال جراحی برای زخم هایتان باشید ؛ یک جراح میتواند به کاهش فشار در اطراف زخم شما کند، با اصلاح کردن استخوان یا ازبین بردن ناهنجاری های پا ،مانند بونون یا همرتوز شما احتمالا به جراحی نیاز ندارید بااین حال,اگر هیچ روش درمان دیگری نمیتواند، به بهبود زخم شما یابه پیشرفت عفونت بیشتر کمک کند, جراحی میتواند زخم شما را از بدتر شدن یا منجر به قطع عضو جلوگیری کند.
