واژینیسموس (دخول دردناک) چیست؟

چکیده                               تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه و 30 ثانیه

برخی از خانم ها هنگام تلاش برای برقراری رابطه جنسی عضلات واژن را به صورت غیرارادی منقبض می کنند ، به این حالت واژینیسموس گفته می شود. این انقباضات می تواند از رابطه جنسی جلوگیری کرده یا آن را دردناک کند که شدت آن ممکن است از خفیف ناخوشایند تا کاملا دردناک باشد. در این مواقع زنان عمدا بدن خود را سفت نکرده و گاهی از اینکه عضلاتشان در حین تلاش برای دخول سفت می شود اطلاعی نداشته و اغلب نگران می شوند که از نظر جسمی غیرطبیعی هستند. با این شرایط این بیماری قابل درمان بوده که در ادامه به درمان های خانگی آن خواهیم پرداخت.

انواع واژینیسموس

واژینیسموس به دو دسته طبقه بندی می شود: 1) واژینیسموس اولیه 2) واژینیسموس ثانویه
واژینیسموس اولیه: وقتی علی رغم تلاش های مکرر دخول صورت نگرفته و عضلات واژن به طور غیرارادی ورودی واژن را بسته و رابطه را غیرممکن می کند. در این نوع واژینیسموس فرد قادر به استفاده از تامپون و انجام معاینات لگنی نیست.
واژینیسموس ثانویه: با وجود سابقه مقاربت طبیعی، با بوجود آمدن یک شرایط پزشکی مثل ضربه یا ایجاد مشکل در لگن، عفونت دستگاه ادراری و تناسلی، زایمان، کاهش سطح هورمون ها و... ایجاد می شود و به آن واژینیسموس اکتسابی می گویند.

چه عواملی باعث واژینیسموس می شود؟

واژینیسموس ممکن است ترکیبی از دلایل جسمی و غیرفیزیکی باشد. مجموعه ای از ساختارهای موجود در مغز به نام سیستم لیمبیک اطلاعات حسی را درک و عملکردهای واکنشی بدن را کنترل می کنند. سفت شدن غیرارادی واژن توسط واکنش بیش از حد سیستم لیمبیک ایجاد می شود. سیستم لیمبیک بدن را از درد احتمالی آگاه می کند و هنگام دخول، بدن به طور خوردکار عضلات واژن را منقبض کرده و برای محافظت از خود در برابر آسیب واکنش نشان می دهد. رابطه ی جنسی دردناک شده و تلاش های جنسی اضافی منجر به واکنش شدیدتر سیستم لیمبیک می شود و بدن درد بیشتری را تجربه می کند.
از طرفی شرایط زندگی و نگرانی های افراد با یکدیگر متفاوت بوده و باعث می شود بدن در شرایط مختلف واکنش های متفاوتی داشته باشد. اضطراب و ترس از رابطه جنسی، ضربه روحی یا سوء استفاده جنسی، ترس از بارداری، عدم آشنایی با آناتومی و عملکرد دستگاه تناسلی، عدم آشنایی با روش های فعالیت جنسی، عفونت و خشکی واژن، احساس گناه در این مورد از علل ابتلا به واژینیسموس هستند.

درمان واژینیسموس

واژینیسموس نوعی اختلال قابل درمان است و درمان موفقیت آمیز آن به هیچ روش پیچیده ای نیاز ندارد. درمان موثر ترکیبی از آموزش و تمرین می باشد. آموزش معمولا شامل یادگیری در مورد آناتومی بدن شما و شریک جنسی تان برای رسیدن به شناخت کافی از بدن یکدیگر، آنچه موجب تحریک جنسی می شود، آنچه هنگام مقاربت اتفاق می افتد و... می باشد. همچنین در مورد عضلات درگیر واژینیسموس ( دسته ای از عضلات لگن معروف به پوبوکوکسیژئوس) اطلاعات بدست آورید. این آموزش ها می تواند به شما کمک کند تا نحوه ی کار اعضای بدن و واکنش های مختلف بدن را درک کنید.
تمرین برای درمان واژینیسموس شامل انجام تمرینات کِگِل (Kegel) و تمرین با دیلاتور می باشد.

• انجام ورزش کگل: ورزش کگل، تمریناتی برای عضلات کف لگن و یکی از بهترین روش ها برای درمان واژینیسموس، درمان زودانزالی و درمان بی اختیاری ادرار است که می تواند توسط زنان و مردان انجام شود. این ورزش به تقویت عضلات کف لگن کمک کرده و آن ها را تحت کنترل شما در می آورد. ورزش کگل شامل دو نوع کگل کوتاه و بلند است. برای انجام کگل کوتاه ابتدا عضلات کف لگن را به مدت یک ثانیه منقبض کرده ( مثل وقتی که می خواهید ادرار خود را متوقف کنید) و پس از یک ثانیه عضله را شل کنید. این کار را در روز اول 5 بار تکرار کنید. سپس این تمرین را بصورت روزانه و در ست های بیشتری انجام دهید. در نهایت هدف شما انجام کگل بلند است. در تمرینات کگل بلند مدت زمان انقباض و شل شدن عضلات را افزایش دهید مثلا به مدت 5 ثانیه انقباض انجام داده و پس از آن به مدت 5 ثانیه عضله را شل کنید تا به مدت زمان 10 ثانیه انقباض برسید سپس شل کرده و استراحت کنید و این چرخه را ادامه دهید. مراقب باشید عضلات شکم، ران و باسن خود را منقبض نکنید. همچنین از نگه داری تنفس خود خودداری کرده و در حین تمرینات به صورت آزادانه نفس بکشید. هر چقدر در ابتدا تمرینات سخت به نظر برسد با تمرین زیاد مهارت لازم را برای انجام تمرینات بدست می آورید.
  پس از بدست آوردن مهارت در انجام انقباضات کوتاه و بلند کگل، روزانه 3 مجموعه کگل کوتاه و 3 مجموعه کگل بلند و هر مجموعه شامل 10 حرکت انجام دهید. انجام تعداد کمتر کگل ولی به طور صحیح بسیار موثرتر از انجام این تمرینات به صورت اشتباه ولی به تعداد زیاد است.
• تمرین با دیلاتور: دیلاتور ها وسیله ای پلاستیکی هستند که به شل شدن عضلات لگن کمک کرده و دارای اندازه های مختلف از کوچک ( تقریبا به اندازه انگشت کوچک دست) تا بزرگ می باشند. برای شروع درمان از کوچکترین دیلاتور شروع کرده و آرام آرام با گذشت زمان اندازه دیلاتور را افزایش دهید. هدف از این تمرینات از بین رفتن ترس فرد از نزدیک شدن آلت تناسلی به واژن و داشتن رابطه جنسی بدون درد می باشد. مدت زمان استفاده از دیلاتور ها به عوامل زیادی از جمله اینکه در کدام مرحله از بیماری قرار دارید بستگی دارد.
  برای تمرین با دیلاتورها مکانی آرام را پیدا کنید. سعی کنید در زمان تمرین استرس نداشته و در آرامش کامل باشید. قبل از شروع تمرین با دیلاتور ابتدا چند بار کگل کوتاه و بلند انجام دهید و نفس عمیق بکشید. تمرینات کگل به شما کمک می کند که راحت تر دیلاتورها را وارد کنید.

  قبل از استفاده از دیلاتورها از ژل لوبریکانت استفاده کنید، ژل لوبریکانت مسیر واژن را روان کرده و به شما کمک می کند راحت تر از دیلاتورها استفاده کنید. قرار دادن دیلاتورها را تا جایی ادامه دهید که احساس درد نداشته باشید. هرگز از زور استفاده نکنید و در صورت احساس درد شدید کار با دیلاتور را متوقف کنید. به این ترتیب مرتب کگل انجام داده و با گذشت زمان وقتی توانستید یک دیلاتور را بدون درد و انقباض به واژن وارد کنید، اندازه دیلاتور را افزایش دهید و از دیلاتور بعدی که سایز بزرگتری دارد استفاده کنید. پس از اتمام کار دیلاتورها را با آب گرم و صابون بشوئید و با دستمال تمیز خشک کنید. تمرین با دیلاتورها را 3 تا 4 بار در هفته به جز دوران قاعدگی انجام دهید. وقتی از دیلاتورها استفاده نمی کنید سعی کنید تمرینات کگل را انجام دهید. برای افزایش صمیمت، از همسر خود بخواهید به شما کمک کند تا از دیلاتورها استفاده کنید. پس از درمان با دیلاتورها شما و همسرتان می توانید دوباره رابطه جنسی برقرار کنید.

• کلام آخر

• در این مقاله با واژینیسموس و روش های درمان آن آشنا شدیم. این بیماری قابل درمان بوده و زنان فراموش نکنند که آن ها مقصر نیستند، هرچند این اختلالات می تواند در روابط و کیفیت رابطه جنسی تداخل ایجاد کند اما آن ها نباید در مقابل شریک جنسی خود حس شرمندگی داشته باشند و با وجود ابتلاء به این بیماری هنوز هم می توانند لذت جنسی را احساس کنند. صحبت با همسرتان در مورد احساسات و ترس از رابطه جنسی ممکن است به شما در درمان سریع تر و بدست آوردن آرامش کمک کند.