عوارض قرص های خواب آور

چکیده                                 تخمین زمان مطالعه: 4 دقیقه

زندگی‌های مدرن امروزی خالی از تنش و اضطراب نیست. گاهی افراد برای رسیدن به یک آرامش روحی و جسمی به داروها متوسل می‌شوند. این روزها بسیاری از افراد برای خواب راحت به قرص خواب آور رو می آورند. رایج ترین این داروها كه توسط پزشكان تجویز می شود شامل زولپیدم با برند Ambien و تمازپام موسوم به رستوریل هستند. قرص‌های خواب مانند اکثر داروها دارای عوارض جانبی هستند. قرص های خواب آور می توانند عوارضی جدی برای سلامتی افراد داشته باشند. توصیه می شود به هیچ عنوان استفاده از این داروها بدون تجویز و مشورت پزشک صورت نگیرد. افراط در مصرف این دسته از داروها گاهی منجر به از دست رفتن هوشیاری و مرگ می شود. در صورت اعتیاد، باعث سو مصرف شده و شدیدا خطرناک است. لازم است این مطلب را بخوانید و آگاهی لازم را در خصوص چنین قرص هایی و عوارص قرص های خواب آور پیدا کنید.

قرص های خواب و انواع آن

قرص های خواب آور به انواع مختلفی تقسیم می شوند که اکثر آن ها به عنوان مسکن های آرام بخش محسوب می شوند. قرصهای آرام بخش (TRANQUILIZERS / SEDATIVES) داروهایی میباشند که با سرکوب سیستم اعصاب مرکزی (CNS) باعث ایجاد آرامش، تمدد اعصاب، کاهش اضطراب و استرس، خواب آلودگی، سرخوشی، کندی تنفس، کاهش حس تعادل، شل شدن عضلات، قضاوت مختل و واکنشهای کند و مردد می شوند.
لورازپام یکی از دارو های شایع برای درمان بی خوابی و اضطراب است که به طور گسترده در دسترس عموم قرار گرفته و به راحتی خرید و فروش می شود.
عوارض جانبی لورازپام: خواب آلودگي،گيجي در روز بعد ،آتاكسي (به خصوص در افراد سالخورده)،فراموشي و وابستگي از عوارض جانبي شايع اين دارو است .

کلونازپام را به عنوان یکی ازداروهای قویتر در گروه دارویی بنزودیازپین‌ها در نظر می‌گیرند. این دارو عمدتاً برای مقابله با برخی از انواع تشنج، بخصوص در انواع خاصی از صرع و نیز برای مقابله با شوک‌های ناشی از ترس و استرس کاربرد دارد.
عوارض جانبی کلونازپام:درصورت بروز علایم واکنش آلرژیک از جمله کهیر، مشکل در تنفس، تورم صورت، زبان، لب ها و گلو مصرف دارو را متوقف کرده و فورا به اورژانس مراجعه نمایید.درصورت بروز علایم جدید و یا بدتر شونده به پزشک اطلاع دهید؛ از جمله: تغییرات رفتار و خلق و خو، اضطراب، حملات هراس (پانیک)، مشکلات خواب، تحریک پذیری، پرخاشگری و رفتارهای خصومت آمیز، بی قراری، بیش فعالی جسمی یا فکری، افزایش افسردگی و افکار مرتبط با خودکشی و آسیب زدن به خود.

عوارض جانبی داروهای آرام بخش و خواب آور

• خواب آلودگی و خستگی صبح روز بعد از مصرف.در صورت بروز این علایم از رانندگی و کار کردن با ماشین آلات خودداری کنید.
• عدم هماهنگی عضلات، ضعف، سرگیجه، گیجی، آلرژی، تاری دید، توهم، بی حالی، تعریق، خشکی دهان، بثورات جلدی و سر درد.
• اشکال در گفتار، حافظه و قضاوت.
•  حالت تهوع، استفراغ و سوزش سردل.
•  ایجاد فراموشی پیش گستر(خاطرات اخیر به یاد نمی مانند).
•  خشونت طلبی و پرخاشگری،بی خوابی، تحریک پذیری، افسردگی و اختلال در حفظ تعادل.

عوارض قرص های خواب در بلند مدت

• وابستگی

پس از ایجاد تحمل و افزایش دوز مصرفی و مصرف مداوم داروهای آرام بخش در فرد وابستگی روانی و جسمانی نیز ایجاد میگردد. هنگامی هم که مصرف کننده بطور ناگهانی مصرف دارو را قطع میکند دچار علایم محرومیت(WITHDRAWL) میگردد. این علایم شامل بی قراری، بی خوابی، اضطراب، تهوع، کرامپ شکمی، تپش قلب، لرز، رعشه، درد عمومی، اسهال، توهم، افسردگی، پارانویا، هذیان، کاهش اشتها، حملات وحشت زدگی، پرفشاری خون، بی خوابی ، اسپاسم عضلات، حساسیت به نور و صدا، تشنج و مرگ میباشد. باربیتوراتها اعتیاد آور تر از بنزودیازپین ها میباشند.

• احساس اضطراب

احساس اضطراب یکی از علائمی است که افرادی که مرتب از قرص خواب آور استفاده می کنند، تجربه می کنند. درواقع در ساعات پایانی شب و نزدیک به زمانی که فرد عادت دارد قرص خواب آور مصرف کند، با احساسهای نامشخص رو به رو می شود که می توانند روحیه او را تخریب کنند.

• سرطان و مرگ

طبق یک تحقیق، افرادی که قرص‌های خواب‌آور مصرف کردند در مقایسه با افرادی که آنها را مصرف نکرده بودند احتمال بیشتری برای مرگ یا ابتلا به سرطان داشتند. این لزوما بدان معنا نیست که این داروها قطعا عوارض جانبی منفی ایجاد می‌کنند. ولی برای درمان بی‌خوابی بهتر است به جای تجویز این نوع دارو از درمان رفتاری شناختی کمک گرفت که می‌تواند به تغییر الگوهای تفکری فرد بی‌خواب کمک کند.

• خودکشی با مصرف دوز بالای آرام بخش ها

مصرف الکل به همراه آرام بخشها به علت اثرات مشابه (کاهش فعالیت مغز و سیستم اعصاب مرکزی) مرگ بار بوده و میتواند فرد را به کما و یا به کام مرگ بکشاند.

در چه مواردی مصرف قرص های خواب آور توصیه نمی شود؟

•  کسانی که به آرامبخش ها و داروهای خواب آور حساسیت دارند.
•  افرادی که دچار بیماری های تنفسی شدید هستند.
•  خانم هایی که باردار و شیرده هستند.
•  اشخاصی که دچار نارسایی و مشکلات کبدی هستند.
•  افرادی که سن آن ها بالای ۶۵ سال است.

 در چنین مواردی به پزشک مراجعه نمایید.

درصورت مصرف قرص های خواب آور و داشتن هریک از موارد زیر در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید:

•  تشنج های جدید یا بدتر شونده
• خواب آلودگی شدید
•  تغییرات غیر معمول در رفتار و خلق وخو
• گیجی، توهم، پرخاشگری
•  افکار مرتبط با خودکشی و آسیب زدن به خود.
•  تنفس ضعیف یا کم عمق
•  حرکات غیر ارادی و غیر طبیعی چشم
• تپش قلب یا لرزش قفسه سینه

کلام آخر

به خاطر داشته باشید قرصهای خواب آور درمان موقتی بی خوابی میباشد. چنانچه برای مدت طولانی از آنها استفاده کنید و سپس مصرف آنها را قطع کنید، بی خوابی شما تشدید میگردد. تا آنجا که ممکن است دوز پایین دارو را مورد مصرف قرار دهید.هم چنین متخصصان توصیه می کنند که باید از مصرف خودسرانه قرص های خواب آور جلوگیری کرده و در صورتی که افراد از بی خوابی شبانه رنج می برند به متخصصان مراجعه کرده تا با شناسایی دلایل بی خوابی داروهای مرتبط تجویز شود.