همه چیز درمورد نقرس

چکیده:                   تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه 

نقرس نوع متداول آرتروز است که باعث درد شدید ، تورم و سفتی مفصل می شود. معمولاً مفصل انگشت شست پا را تحت تأثیر قرار می دهد.حملات نقرس می تواند به سرعت بروز کرده و با گذشت زمان ادامه یابد و به آرامی به بافتهای منطقه التهاب آسیب برساند و بسیار دردناک باشد. فشار خون بالا ، قلب و عروق و چاقی از عوامل خطر ساز نقرس هستند.این شایعترین شکل آرتروز التهابی در مردان است و اگرچه احتمال ابتلای آن به مردان بیشتر است ، اما زنان بعد از یائسگی مستعد ابتلا به آن می شوند.این مقاله دکتر مهندس را درمورد همه چیز درمورد نقرس حتما مطالعه کنید.

 حقایق سریع در مورد نقرس:

نقرس نوعی آرتروز است که در اثر اسید اوریک اضافی در جریان خون ایجاد می شود.علائم نقرس به دلیل تشکیل بلورهای اسید اوریک در مفاصل و پاسخ بدن به آنها است.نقرس به طور کلاسیک بر مفصل موجود در قاعده انگشت شست پا تأثیر می گذارد.حملات نقرس اغلب بدون هشدار در نیمه شب اتفاق می افتد.بیشتر موارد نقرس با داروهای خاص درمان می شوند.

رفتار:

اکثر موارد نقرس با دارو درمان می شوند. از دارو می توان برای درمان علائم حملات نقرس ، جلوگیری از بروز شراره در آینده و کاهش خطر عوارض نقرس مانند سنگ کلیه و ایجاد توفی استفاده کرد.داروهای معمول استفاده شده شامل داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) ، کلشی سین یا کورتیکواستروئیدها هستند. این موارد باعث کاهش التهاب و درد در نواحی تحت تأثیر نقرس می شوند و معمولاً به صورت خوراکی مصرف می شوند.همچنین می توان از داروها برای کاهش تولید اسید اوریک (مهار کننده های گزانتین اکسیداز مانند آلوپورینول) و یا بهبود توانایی کلیه در حذف اسید اوریک از بدن (پروبنسید) استفاده کرد.بدون درمان ، حمله حاد نقرس بین 12 تا 24 ساعت پس از شروع در بدترین حالت خود خواهد بود. فرد بدون درمان می تواند در طی 1 تا 2 هفته بهبود یابد ، اما ممکن است درد قابل توجهی در این دوره وجود داشته باشد.

آزمایش و تشخیص:

برای تشخیص نقرس می تواند مشکل باشد ، زیرا علائم آن هنگام بروز شبیه سایر موارد است. در حالی که هایپراوریسمی در اکثر افراد مبتلا به نقرس رخ می دهد ، ممکن است در هنگام شعله ور وجود نداشته باشد. علاوه بر این ، اکثر افراد مبتلا به هایپراوریسمی به نقرس مبتلا نمی شوند.یکی از آزمایش های تشخیصی که پزشکان می توانند انجام دهند آزمایش مایع مفصلی است که در آن مایعات از طریق مفصل آسیب دیده با سوزن استخراج می شود. سپس مایعات مورد بررسی قرار می گیرد تا بررسی شود كه آیا بلورهای اورات وجود دارد یا خیر.از آنجا که عفونت های مفصلی نیز می توانند علائم مشابه نقرس را ایجاد کنند ، پزشک می تواند هنگام انجام آزمایش مایعات مفصلی به دنبال باکتری باشد تا علت باکتریایی را کنترل کند. ممکن است نیاز باشد مایعات به آزمایشگاه ارسال شود ، در آنجا تجزیه و تحلیل ممکن است چند روز طول بکشد.پزشکان همچنین می توانند آزمایش خون برای اندازه گیری میزان اسید اوریک در خون انجام دهند ، اما ، همانطور که گفته شد ، افرادی که سطح اسید اوریک بالایی دارند ، همیشه نقرس را تجربه نمی کنند. به همین ترتیب ، برخی از افراد می توانند علائم نقرس را بدون افزایش سطح اسید اوریک در خون بروز دهند.سرانجام ، پزشکان می توانند با استفاده از اسکن اولتراسوند کریستال های اورات را در اطراف مفاصل یا درون یک توفوس جستجو کنند. اشعه ایکس نمی تواند نقرس را تشخیص دهد ، اما ممکن است برای رد سایر دلایل استفاده شود.

انواع نقرس:

مراحل مختلفی وجود دارد که از طریق آنها نقرس پیشرفت می کند و گاهی اوقات به آنها انواع مختلف نقرس گفته می شود.

هایپراوریسمی بدون علامت
ممکن است فرد بدون هیچ گونه علائم ظاهری ، سطح اسید اوریک را افزایش دهد. در این مرحله ، درمان لازم نیست ، گرچه ممکن است کریستال های اورات در بافت رسوب کرده و آسیب جزئی ببینند.به افراد مبتلا به هایپراوریسمی بدون علامت ممکن است توصیه شود که برای رفع هرگونه عامل احتمالی در ایجاد اسید اوریک گام بردارند.

نقرس حاد
این مرحله زمانی اتفاق می افتد که بلورهای اورات که رسوب کرده اند به طور ناگهانی باعث التهاب حاد و درد شدید می شوند. از این حمله ناگهانی به عنوان "شعله ور" یاد می شود و به طور معمول طی 3 تا 10 روز فروکش می کند. شراره ها گاهی می توانند در اثر حوادث استرس زا ، الکل و مواد مخدر و همچنین هوای سرد ایجاد شوند.

نقرس فاصله ای یا بحرانی
این مرحله یک دوره در بین حملات نقرس حاد است. شراره های بعدی ممکن است ماهها یا سالها رخ ندهند ، اگرچه اگر درمان نشوند ، با گذشت زمان ، می توانند طولانی تر بمانند و بیشتر رخ می دهند. در طی این فاصله ، بیشتر بلورهای اورات در بافت رسوب می کنند.

نقرس پوستی مزمن
نقرس پوستی مزمن ناتوان کننده ترین نوع نقرس است. آسیب دائمی ممکن است در مفاصل و کلیه ها رخ داده باشد. بیمار می تواند از آرتروز مزمن رنج ببرد و در نواحی خنک تر بدن مانند مفاصل انگشتان دچار توفی ، توده های بزرگ بلورهای اورات شود.بدون رسیدن به مرحله طولانی مدت طول می کشد تا به مرحله نقرس مزمن توتاسه برسید - حدود 10 سال. بسیار بعید است که یک بیمار تحت درمان مناسب به این مرحله برسد.
یکی از شرایطی که به راحتی با نقرس اشتباه گرفته می شود ، بیماری شبه کاذب است. علائم بیماری شبه کاذب بسیار شبیه علائم نقرس است ، اگرچه شدت شعله ور شدن معمولاً کمتر است.

تفاوت عمده نقرس با نقرس شبه در این است که مفاصل به جای بلورهای اورات توسط کریستال های پیرو فسفات کلسیم تحریک می شوند. سودوگات به درمان نقرس نیاز به درمان متفاوتی دارد.

دلایل نقرس:

نقرس در ابتدا به دلیل وجود بیش از حد اسید اوریک در خون یا افزایش بیش از حد خون ایجاد می شود. اسید اوریک در طی تجزیه پورین ها در بدن تولید می شود - ترکیبات شیمیایی که به مقدار زیاد در برخی غذاها مانند گوشت ، مرغ و غذاهای دریایی یافت می شوند.به طور معمول ، اسید اوریک در خون حل می شود و از طریق کلیه از بدن با ادرار دفع می شود. اگر اسید اوریک بیش از حد تولید شود ، یا به اندازه کافی دفع نشود ، می تواند تجمع یافته و بلورهایی مانند سوزن ایجاد کند که باعث التهاب و درد در مفاصل و بافت اطراف آن می شود.

 عوامل خطر:

تعدادی از فاکتورها وجود دارد که می تواند احتمال پرکاری خون و در نتیجه نقرس را افزایش دهد:

سن و جنسیت: مردان اسید اوریک بیشتری نسبت به زنان تولید می کنند ، اگرچه میزان اسید اوریک زنان بعد از یائسگی به مردان می رسد.

ژنتیک: سابقه خانوادگی نقرس احتمال بروز بیماری را افزایش می دهد.

گزینه های سبک زندگی: مصرف الکل در دفع اسید اوریک از بدن تداخل ایجاد می کند. مصرف یک رژیم غذایی با پورین بالا همچنین میزان اسید اوریک در بدن را افزایش می دهد.

قرار گرفتن در معرض سرب: قرار گرفتن در معرض مزمن سرب با برخی موارد نقرس مرتبط بوده است.

وزن: اضافه وزن با افزایش گردش بافت بدن ، خطر نقرس را افزایش می دهد ، این به معنای تولید بیشتر اسید اوریک به عنوان ماده زائد متابولیکی است. مقادیر بالاتر چربی بدن نیز باعث افزایش التهاب سیستمیک می شود زیرا سلول های چربی سیتوکین های پیش التهابی تولید می کنند.

ضربه یا جراحی اخیر: خطر را افزایش می دهد.

سایر مشکلات بهداشتی: نارسایی کلیوی و سایر مشکلات کلیوی می توانند توانایی بدن در حذف موثر مواد زائد را کاهش دهند و منجر به افزایش سطح اسید اوریک شوند. سایر بیماری های مرتبط با نقرس شامل فشار خون بالا و دیابت است.

درمان خانگی:

افراد مبتلا به نقرس می توانند با تعدیل رژیم غذایی ، شعله ور شدن را کنترل کنند. یک رژیم غذایی متعادل می تواند به کاهش علائم کمک کند.برای اطمینان از اینکه میزان اسید اوریک در خون خیلی بالا نمی رود ، کاهش غذاهایی که سرشار از پورین هستند ، منطقی است که سعی کنید. در اینجا لیستی از غذاهای پر پورین وجود دارد که باید از آنها مراقب باشید:

آنچو
مارچوبه
کلیه های گوشت گاو
مغزها
لوبیای خشک و نخود فرنگی
گوشت های بازی
آبگوشت
شاه ماهی
کبد
ماهی خال مخالی
قارچ
ساردین
گوش ماهی
نانهای شیرین

اگرچه کاهش یا اجتناب از این غذاها منطقی است ، مشخص شده است که یک رژیم غذایی غنی از پورین خطر ابتلا به نقرس را افزایش نمی دهد ، یا علائم را در مطالعات تحقیقاتی تشدید نمی کند.مارچوبه ، لوبیا ، برخی دیگر از غذاهای گیاهی و قارچ ها نیز از منابع پورین هستند ، اما تحقیقات نشان می دهد که این ها حملات نقرس را تحریک نمی کنند و بر میزان اسید اوریک تأثیر نمی گذارند.مطالعات اپیدمیولوژیک مختلف نشان داده است که سبزیجات غنی از پورین ، غلات سبوس دار ، مغزها و حبوبات و میوه های کمتر قندی ، قهوه و مکمل های ویتامین C سطح اسید اوریک خون را کاهش می دهد ، اما خطر ابتلا به نقرس را کاهش نمی دهد. گوشت قرمز ، نوشیدنی های حاوی فروکتوز و الکل می توانند خطر را افزایش دهند.نقش اسید اوریک در نقرس به وضوح مشخص و درک شده است. در نتیجه این و در دسترس بودن گسترده داروهای مربوطه ، نقرس نوعی آرتروز قابل کنترل است